Η φίμωση πέους στο παιδί και οι λύσεις

Αποτέλεσμα είναι η αδυναμία πλήρους αποκάλυψης της βαλάνου κατά τη διάρκεια της στύσης ή όταν επιχειρηθεί το τράβηγμα της ακροποσθίας προς τα πίσω.

Όλα τα αγόρια γεννιούνται με σφικτή ακροποσθία που αφήνει, όμως, ένα στόμιο για τη δίοδο των ούρων. Σε μερικά από αυτά ωστόσο, το στόμιο μπορεί να είναι τόσο σφικτό που να παρατηρείται παροδική διόγκωση του πέους κατά την ούρηση.

Με την πάροδο της ηλικίας και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του τρίτου και τέταρτου έτους η ακροποσθία γίνεται πιο ευκίνητη, τα συμπτώματα υποχωρούν και η κατάσταση βελτιώνεται.

Υπολογίζεται ότι τα μισά περίπου από τα αγόρια ηλικίας τριών ετών μπορούν μόνα τους να τραβήξουν την ακροποσθία προς τα πίσω. Όπως αναφέρουν στατιστικές από τις ΗΠΑ και τον Καναδά, πλήρης αποκάλυψη της βαλάνου παρατηρείται στο 50% των 10χρονων αγοριών, στο 90% των 16χρονων και στο 98-99% των 18χρονων.

Στις περιπτώσεις που υπάρχει πραγματική φίμωση, υπάρχουν κι επιπλοκές, όπως:

-Δυσχέρεια στην ούρηση

-Λοιμώξεις από μικρόβια και μύκητες

-Πόνος, ερεθισμός και  δυσφορία κατά τη στύση

Τρόποι αντιμετώπισης 

Η συντηρητική θεραπεία του προβλήματος συνίσταται στη χρήση κορτιζονούχων αλοιφών τοπικά. Η επιλογή και η συνταγογράφηση καθώς και το χρονικό διάστημα εφαρμογής καθορίζονται από τον θεράποντα ιατρό.

Αν το πρόβλημα δεν λυθεί οδηγούμαστε στην χειρουργική του αντιμετώπιση(περιτομή) με γενική αναισθησία.